گسترش روزافزون نیاز به آموزش و به‌خصوص آموزش عالی، چالش‌های متعددی را پیش روی مسئولین قرار داده است که تأمین منابع مالی دانشگاه‌ها از مهم‌ترین آنها می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر تبیین رویکرد تقاضامحوری در آموزش عالی به عنوان رویکردی مؤثر در جهت کاهش هزینه‌ها و تأمین منابع مالی است. پژوهش از نوع پژوهش¬های مروری و با روش توصیفی- تحلیلی و به کارگیری مطالعات کتابخانه¬ای و منابع الکترونیکی انجام شده است. مهم‌ترین یافته‌های پژوهش عبارتند از اینکه تقاضامحوری در ۴ بعد: حذف رشته‌های غیرکاربردی و ارائه رشته‌های مورد نیاز جامعه، شناسایی نیازهای علمی محیط پیرامونی دانشگاه و ارائه آموزش‌های عمومی و تخصصی در قالب آموزش‌های آزاد، شناسایی خدمات مورد نیاز جامعه ارائه خدمات تخصصی لازم به شهروندان و حتی تولید کالا با استفاده از پتانسیل‌های موجود و در نهایت همکاری با سازمان‌ها ارگان‌ها و انعقاد قرارداد جهت انجام طرح‌های پژوهشی و علمی و واگذاری آنها به محققان دانشگاهی، می‌تواند ضمن کمک به تحقق مفهوم واقعی دانشگاه، در کاهش هزینه‌ها و کسب منابع مالی مؤثر باشد. در نتیجه به نظر می‌رسد تمسک به تقاضامحوری می‌تواند روشی مناسب برای بهبود کیفیت آموزش عالی و تأمین بخش مهمی از منابع مالی آن باشد.
كلمات كليدي
تقاضامحوری، منابع مالی، آموزش عالی ، کیفیت
